So, for the Dutchies who feel they have a desperate need to be fed with.. ehr.. yes.. wordvomit. Check my blog overthere.
This was my post for today:
En als woorden niet willen
vloeien
vallen
en vliegen
Moet ik ze dan
struikelend
haperend
en jengelend
mijn mond uit
sleuren?
Moet ik dan maar hopen
dat woorden als
poezen
op hun pootjes terecht
zullen komen?
Dat op de klinkers van de straat
de klinkende klanken van de klinkers
zullen medeklinken met de medeklinkers
en niet zullen klinken als de klanken van de klinkers
van de straat?
Maar wat als niet?
Wat dan wel?
En wat dan nooit en ooit en soms en zeker?
En mag ik iets vinden of moet ik vinden
en zul je vinden dat ik moet stoppen te vinden
even goed al je klinkers, mede
wat anders verwoorden?
Zal jouw tong dubbel spreken
als Harry?
Zullen tanden ieders mond vullen
en zullen we eindigen met warme jam
op scones in een winkel op het plein waar we zaten toen we spraken over dromen en de KLM?
En zul je weer vragen of in September
al mijn tijd de jouwe is?
Of ik voor je wil dansen en zingen
en zilte tranen de stenen laten rollen?
Wij vergaren geen mos wanneer we achter bomen staan
die de wind vangen.
En zullen we weer schrijven over rood en over rood
en het andere rood?
En over mysterie en die man die me met zijn ijzeren handen
vast greep? Evenals meerderen en er een naam aan gaf?
Over tuinen en Leiden en schapen met tieten en AAPen?
En jij, ben ik nog altijd net als frambozen?
Of was ik allang al op. En vervlogen
als de vlogels in een open kooi
En dit was geen trap, niet eens een opstapje
niet eens een hark tegen de tent die wij zullen bouwen wanneer wij weten wanneer de kaartjes en het geld binnen zullen zijn
Dit is nog niet eens een bekentenis
zoals ik die nooit zal geven
vloeien
vallen
en vliegen
Moet ik ze dan
struikelend
haperend
en jengelend
mijn mond uit
sleuren?
Moet ik dan maar hopen
dat woorden als
poezen
op hun pootjes terecht
zullen komen?
Dat op de klinkers van de straat
de klinkende klanken van de klinkers
zullen medeklinken met de medeklinkers
en niet zullen klinken als de klanken van de klinkers
van de straat?
Maar wat als niet?
Wat dan wel?
En wat dan nooit en ooit en soms en zeker?
En mag ik iets vinden of moet ik vinden
en zul je vinden dat ik moet stoppen te vinden
even goed al je klinkers, mede
wat anders verwoorden?
Zal jouw tong dubbel spreken
als Harry?
Zullen tanden ieders mond vullen
en zullen we eindigen met warme jam
op scones in een winkel op het plein waar we zaten toen we spraken over dromen en de KLM?
En zul je weer vragen of in September
al mijn tijd de jouwe is?
Of ik voor je wil dansen en zingen
en zilte tranen de stenen laten rollen?
Wij vergaren geen mos wanneer we achter bomen staan
die de wind vangen.
En zullen we weer schrijven over rood en over rood
en het andere rood?
En over mysterie en die man die me met zijn ijzeren handen
vast greep? Evenals meerderen en er een naam aan gaf?
Over tuinen en Leiden en schapen met tieten en AAPen?
En jij, ben ik nog altijd net als frambozen?
Of was ik allang al op. En vervlogen
als de vlogels in een open kooi
En dit was geen trap, niet eens een opstapje
niet eens een hark tegen de tent die wij zullen bouwen wanneer wij weten wanneer de kaartjes en het geld binnen zullen zijn
Dit is nog niet eens een bekentenis
zoals ik die nooit zal geven
I wasn't saying it was good, or really poetry, I literally said it was wordvomit.
xoxFleur
btw. I still love my porcelain and clock! :-) very much. Luckily I didn't forget the L.
Ik vind het goed, echt waar!
BeantwoordenVerwijderenIk doe ook wel eens aan wordvomit-en, maar bij mij is het resultaat nooit zo goed :D