Er was vandaag storm, je kon 'm niet gemist hebben. De wind waaide en duwde tegen de iele bomen aan die voor ons huis staan. De regen sloeg neer op de grond en bliksem doorkliefde de bijna zwarte lucht. Ik heb ook storm, of een bijna storm. In m'n buik, precies onder waar je ribben eindigen, daar woedt een storm. Of bijna. De elektrische spanning hangt, en af en toe rommelt het, klaar om los te breken. Of het is al losgebroken, het stormt al. Ik kan niet voelen welke van de twee het is. Zo veel spanning. Ik bijt op een houtje door de zure appel heen tot eind juni. Als het goed is neemt die elektrische spanning (of de storm) langzaamaan stukje bij beetje af. Tot die tijd heb ik wandelingen en gesprekken met Tom, en kijken we films enzo om onze hoofden af te leiden van onze buiken. We kijken Cosmos en PewDiePie, en Kings of Summer en The Way Way Back, en nu komt Ratatouille.
Morgen ga ik ongeveer 1,5 uur meelopen in de Lush, ik ben dus door naar de twwwwweede rrrrronde (onde onde)(kermis-style). Spannend dus. Maar leuker spannend dan ik bang voor was.
Hoe was de storm daar?
Liefs, Fleur
Ik kan me geen storm herinneren, dus volgens mij viel het wel mee hier. Hoe ging de tweede ronde? (Ik moet meteen aan meneer Kaktus denken, maar misschien ben je daar net te jong voor? "De tweeeede rooooondeeeee!" https://www.youtube.com/watch?v=uwHHytBHE_o&feature=youtu.be&t=4m51s).
BeantwoordenVerwijderenHaha daar ben ik net te jong voor, maar ken het wel via m'n zussen een beetje! ;-) Ik heb er net al ook over geschreven; het ging goed, of nouja ik ben niet aangenomen dus misschien niet;-), maar het was wel erg leuk om te doen!
Verwijderen