maandag, juli 28

Dankbaarheid (dit wordt een lang verhaal)

Een woord wat ik het afgelopen jaar al meer dan 1000 keer ben tegengekomen denk ik. Mensen (bloggers) die er elke dag 1tje delen, of eens per week en paar, een iphone app die je er wel mee kan helpen, een pot met briefjes met dankbaarheden (open te maken als je je even naar voelt, en te legen op nieuwjaarsdag), happy challenges, #100daysofhappiness of #100happydays. Oke je snapt het wel.

Afgelopen week kreeg ik van Rosan via facebook de uitnodiging om 5 dagen lang elke dag 3 dankbaarheden te delen en daarbij steeds 3 nieuwe mensen te taggen om dit ook te doen (het kan zijn dat de cijfers iets anders zijn, ik schrijf het nu uit m'n hoofd op en cijfers en ik werken niet altijd goed samen). Van deze uitnodiging kreeg ik het een beetje benauwd. Ik weet niet of het het delen op facebook is van zoiets persoonlijks of het uitnodigen van andere mensen (ik kan me voorstellen dat er vrij weinig mensen in m'n vriendenlijst zin hebben om dit te doen en dan denken; jezus anne-fleur rot op)(oke misschien niet dat laatste), maar iets in mij dacht 'deze sla ik even over'.

Maar het bijhouden van dankbaarheid is wel iets wat me bezig heeft gehouden het afgelopen jaar. Al die mensen die er mee bezig waren en er positief over waren.. en ik kan me ook echt heel goed voorstellen dat het echt goed werkt. Ik vroeg me alleen steeds af in welke vorm het voor mij zou werken: via die app (ooit geprobeerd: nee), via 100happydays (elke dag 'n foto maken), dagelijks/wekelijks via m'n blog, in een boekje, of in zo'n pot?

Een tijd terug heb ik een trouwens wel  'witboek' bijgehouden, een aantal.. weken of maanden? Dit was echter wat meer op mijzelf gericht: wat heb ik vandaag gedaan waar ik blij mee ben? (hoogtepunten als; "ik heb de wc schoongemaakt terwijl ik er ECHT GEEN ZIN IN HAD" stonden er ook in)
Dit ligt een beetje in het verlengde, maar juist doordat het zo op mezelf gericht was werkte het niet (denk ik). Ik voelde me een beetje een debiel, juist omdat je zulke kleine dingen op moest schrijven. Maar goed, dit wordt een ander verhaal.

Dankbaarheid. Ja. Ik brak net al bijna weer een nieuw boekje aan (ik denk dat ik er nu zo'n 9 in gebruik heb. Kunnen meer mensen zich in dit probleem vinden?), maar stopte mezelf nog net op tijd. Er staat wel 'Happiness' op.. met ballonnen.. ahwm zal ik 'm niet toch aanbreken? Dan maak ik 'm dit keer ECHT vol voordat ik een nieuwe aanbreek!

Ik ga nog even nadenken. Hoe en wat. Goed verhaal dus dit. En lang, zoals ik al waarschuwde.

Om een klein beginnetje te maken ben ik dankbaar dat ik op deze (blog)manier via het internet mensen heb leren kennen die zomaar vriendelijk zijn, inspireren en tot nadenken zetten (als dat al niet hetzelfde is). Met vandaag een spotlichtje op Rosan en Sjors.

Liefs,
Fleur

7 opmerkingen:

  1. Hahaha leuk om te lezen. Ik heb zelf ook altijd tien boekjes in gebruik en ben altijd Aan het twijfelen ober wat en hoe ik dingen bij wil houden!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha ja het is lastig he!! Maar ze maken al die boekjes ook zo leuk.. (je hebt ook super leuke nu bij de Ikea! Echt niet goed ;))

      Verwijderen
  2. Je hebt kunnen zien hoe slecht ik ben in Wreck This Journal (behalve fruitstickers dan) en ik denk dat ik dat ook zou hebben bij zo'n witboek. Ik kan me dan ook goed voorstellen dat je je blog ervoor gebruikt, want het voelt een beetje stom (correctie: ik vind dat het een beetje stom voelt) om (bijvoorbeeld) dankbaarheden ergens op te schrijven, waar niemand anders ze lezen kan. Waarom zou ik het dan nog opschrijven? Ik ben niet echt bang dat ik vergeet waar ik dankbaar voor ben, eerder dat ik iets niet zie, waar ik dankbaar voor zou moeten zijn. Dat je het niet op FB zet snap ik ook heel goed; zou ik ook "eng" vinden. Het ligt buiten mijn comfort zone én het past waarschijnlijk niet in het beeld dat mijn Facebookvrienden van mij hebben. En ik wil uiteraard niet dat ze gaan denken: huh, wat loopt hij nou weer raar te doen? Taggen van vrienden zou ik sowieso achterwege laten :P Overigens vind ik het daarom ook wel weer extra dapper van Rosan dat ze het wel doet.

    Leuk om in het spotlichtje te staan :) (Zolang je niet met me spot :P)

    PS De schrijfwijzewijziging (mooie) van 0neTickPony naar One Trick Pony is trouwens echt dodelijk voor je positie in mijn Last.fm top 50 :P

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha ja maar daar moet je ook steeds wel echt dingen voor doen of heb je dingen voor nodig, dus dit zou makkelijker moeten zijn (behalve misschien dat je er meer over na moet denken). Ik denk dat het zeker ook wel zou werken als ik het niet zou delen, wat Rosan ook zegt; je doet het voor jezelf. Misschien dat als je het online doet en zegt "ik doe dit elke dag/3 dagen/week" dat je wat meer (sociale) druk hebt en het misschien beter volhoudt.. maar buiten dat denk ik niet dat het zo uitmaakt.
      Haha ja precies! En idd, daarom vond ik het ook extra dapper. Gewoon doen :)

      Haha nee het was oprecht!
      Aiiii ja dat is wel jammer.. maar ja aan de andere kant, hopelijk kunnen mensen me nu wat beter vinden ;)

      Verwijderen
    2. Nog een variant op het bijhouden van je dankbaarheden: http://gratitude365app.com/ (kon ook niet uitblijven). Spreekt mij eigenlijk meer aan dan een persoonlijk boekje, een blog of een kortstondige actie op Facebook. Overigens ga ik de app niet downloaden, maar ik vind het wel een leuke variant :) En misschien is het ook niet handig als je zoekt naar manieren om minder met je telefoon bezig te zijn :P

      Verwijderen
  3. Aaah :) <3

    Leuk dat je zo zoekt naar een manier die goed bij jou past!
    Ik heb tot nu toe na die facebookchallenge-ding, nog wel elke dag er even bij stilgestaan. Ook als het alleen voor mezelf is werkt het dus wel goed. Je doet het tenslotte ook voor jezelf, om in een fijnere vibe te leven. Het is ook wel iets spiritueels, bijna als een gebed, dus ik snap dat dit wel een grote stap voor veel mensen is om ineens zo te gaan doen tegenover hun vrienden.
    Maar ik ben tóch al bezig om daar meer van te laten zien ;) Dus het was maar een klein beetje dapper Sjors, maar bedankt voor je compliment! Ik deel toch wel graag veel online (hoe verstandig/onverstandig dat ook is :P) dus wat dat betreft paste het wel bij mij.

    Het is niet alleen positiviteit (dat werkt meestal niet bij mij) maar vooral ook echt bereid zijn in dat dankbare gevoel te gaan, nog een stapje verder dus. Dan pas geef je er een andere draai aan, in mijn ervaring. En voor mij hielp dat wel om het eerst met mensen te delen, en te zien hoe anderen dit deden, om echt de waarde ervan te zien. Je gebruikt ineens een (spirituele) spier die je niet bijster vaak gebruikt, ofzo.

    Veel van de getagde vrienden reageerden overigens ook niet, eigenlijk maar 2 van de 15 die het echt overnamen, en nog een aantal dat me liet weten het wel fijn te vinden maar niet op deze manier.

    Succes en veel plezier ermee verder! Vond je eerste dankbaarheid in ieder geval erg fijn om te lezen! *aanmoediging*

    PS: haha, fruitstickers.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja? Wat fijn! Als je het nog langer zou volhouden dan wordt het misschien wel een stiekeme gewoonte (en zeker geen vervelende). Ja het heeft iets meditatiefs ook, en de vergelijking met een gebed kan ik me ook wel wat bij voorstellen.
      Nouja maar dat je daar sowieso al mee bezig bent ('daar meer van te laten zien') is ook al dapper! Je persoonlijke blogs en fb-posts. Ik vind het altijd tof om te lezen.

      Hmm ik ben benieuwd.. het klinkt wel alsof dat hetgene is dat het een extra dimensie geeft, iets blijvends met je doet misschien.
      Haha ik zal eens kijken hoe en waar ik het ga bijhouden..

      Verwijderen