Maar ik vind het ook niet altijd leuk. Zeker op muzikaal vlak kan ik nog wel eens wat zien en denken: jezus, hoe heb jij 1000 likes en ik 280 (op m'n One Trick Pony fb page). En dan kijk ik naar status updates die super vaak geliked worden, en foto's met alleaal duimpjes omhoog, en allemaal optredens die gedaan worden. Of mensen die super goed sporten en eten en paardrijden.
En dan zit ik zoals nu met gedachtes als: waarom maak ik in godsnaam muziek? Andere mensen kunnen het veel beter! Krijgen veel meer likes en meer optredens en dan zit ik hier thuis.. waar begin ik aan?
Ik denk dat iedereen deze strijd misschien wel een beetje kent? Of heb ik het dan super fout?
Op het moment twijfel ik dus: flikker ik alles weg? Ik ben toch onvindbaar omdat m'n fb page met een nul geschreven wordt in plaats van met een o. Maar waar vinden mensen me dan? M'n website heeft ook een moeilijke naam en dan ben ik misschien helemaal niet meer vindbaar.
Maar ja al dat vergelijken.. dat doet een mensch ook geen goed.
En aan de andere kant denk ik: fuck dat! Mijn leven ik ga doen wat ik zelf wil. Maar ja, (helaas?) heb ik andere mensen nodig om te doen wat ik zelf wil: optreden en muziek maken en mensen die muziek laten horen.
Lastig lastig.
Gelukkig is het zomer. Dat maakt alles een stuk leuker.
Liefs, Fleur
OMG ik had echt een superlange reactie gemaakt en nu is hij weg en nu moet ik nog een keer en nu ben ik vast niet meer zo wijs. In ieder geval begon ik met dat Bob Dylan geen Facebook had en hij het ook kon, dus als je het écht niet meer wil dan kan je het account uiteraard weggooien. Talent wordt toch wel opgemerkt, in feite heb jij daar geen Facebook voor nodig. Daarnaast post ik soms iets over een optreden, een optreden waar meer mensen hebben geliked dan uiteindelijk gezien. Of reis ik een dag het land door om vervolgens een kwartier te spelen. Allemaal niet erg tuurlijk, maar wat ik wil zeggen is dat jij een stukje ziet van het geheel. Een stukje van het geheel van ALLES wat op Facebook staat. Laat je niet afleiden door dit stukje, laat het een trigger zijn om te gaan beslissen wat jij wilt en hoe hard je daar voor wilt werken. Alleen maar denken fuck zij hebben dit wel en doen dit en dit en dit en dit en dat wil ik ook, komt vaak voort omdat jij op zo'n moment een bus pringles op de bank zit te eten na een dag bier drinken (bijv.). Maar ook die mensen die zoveel dingen doen en duizend likes hebben zitten soms gefrustreerd achter de computer omdat ze zien hoe VET het leven van een ander wel niet is. Hoe dan ook zou ik het persoonlijk bijzonder jammer vinden als je je account weggooit, want ik volg je met liefde. Mijn vader zegt altijd dat je voor kwaliteit moet gaan in plaats van kwantiteit, dus nu effies uitloggen en lekker een pils gaan drinken in de zon met een poster van Ryan Gosling erbij.
BeantwoordenVerwijderen<3tini
Damn gurl, denk dat je Facebook een beetje overschat. (En dat bedoel ik niet als "haha, wat ben jij dom".) Wat Tineke zegt over het aantal likes dat een bericht over een optreden krijgt, vind ik heel treffend. Dat is gewoon hoe FB werkt. Zet er iets leuks op en mensen die het leuk vinden, geven je een like (score!). Dat staat volgens mij helemaal los van hoe goed je muziek kan maken en hoe leuk mensen je muziek vinden. Ik snap wel dat de neiging bestaat om het aantal likes dat je pagina krijgt te vergelijken met andere artiesten, maar dat is volgens mij totaal zinloos. Stel dat het een band van vijf mensen is, dan hebben zij qua vrienden en familie al een netwerk dat vijf keer zo groot is. Stel dat het een ongelofelijke spammer is, dan krijgt die persoon via die weg ook wel likes, van mensen die je muziek misschien amper kennen. Ik zou zeggen: liever 100 likes van mensen die je muziek echt mooi vinden en/of jou persoonlijk steunen en het leuk vinden dat je met muziek bezig bent, dan 1000 likes van mensen die het eigenlijk niet echt boeit als je zou besluiten de pagina te verwijderen. Ik denk namelijk dat die 280 volgers van jou het ook echt leuk vinden om je muzikale avonturen te volgen :)
BeantwoordenVerwijderenHet gevoel dat Facebook een verslavende tijdverspiller is, ken ik wel. Ik log veel te vaak in en verspil er echt tijd. Eigenlijk is het wat dat betreft wel lekker dat mijn internet thuis zó ruk is dat de pagina met enige regelmaat niet eens geladen kan worden. Dan komt het op m'n mobiel aan en die vind ik (gelukkig) niet zo relaxed om FB mee te checken :P Overigens is Facebook sowieso aan populariteit aan het inleveren. Men zegt dat het is omdat er steeds meer ouders opkomen, waardoor hun kinderen het niet leuk meer vinden, maar volgens mij is het gewoon dat de nieuwigheid er vanaf is. We beginnen verzadigd te raken; beginnen na te denken over wat we terug krijgen voor al die uren rondstruinen.
Om een lang verhaal kort te maken: ik zou gewoon (proberen) wat minder op Facebook in te loggen en je vooral niet druk te maken over het aantal likes dat je hebt. Facebook is geen graadmeter voor hoe goed jij bent als artiest :) (Dat zag ik ook tegen mezelf wat betreft de auteurspagina van Jarl en mij, lololololol :'( :P)
Ja het stomme is dat ik ook wel wéét dat ik het overschat, want ik weet ook wel dat het maar een stukje is etc. En toch doet het me wel wat. Maar fijn om van jullie beiden die woorden nog even te lezen (op Tineke's berichtje heb ik trouwens op fb al gereageerd, dat je niet denkt dat ik haar aan het negeren ben ;))
VerwijderenEn ja wat je zegt over de kwaliteit (ipv kwantiteit) van de mensen die me volgen heb je ook gelijk in. Ik denk het ook wel, of in ieder geval wel een groot deel.
Ja het slaat echt nergens op he. Maar ik heb ook wel het idee dat het langzaam minder gaat worden inderdaad. En hopelijk komt hyves dan weer terug!!! ;)
Ja op mobiel valt fb echt tegen, dat vind ik gelukkig ook, dat scheelt toch weer. En fijn dat je rukke internet je een handje mee helpt ;)
Ja ik vind het een mooie conclusie, mocht ik weer eens bij de mac willen gaan werken ipv muziek maken door facebook zal ik jullie berichten nog eens nalezen. Haha ja precies! Zegt helemaal niks!