Secrets of Adulthood

Heeft iemand het book The Happiness Project gelezen? 

Ik las hem vorig jaar, maar vond het zó'n fijn boek dat ik hem dit jaar in mijn To do zette, en ondertussen ben ik er al weer aan begonnen. De schrijfster, Gretchen Rubin, besluit dat ze niet zo gelukkig is als ze zou kunnen zijn, en besluit een jaar lang een Happiness-project te gaan doen. 

Dit doet ze door elke maand een ander thema te geven, met daarbij een paar doelen/aandachtspunten waar ze zich aan moet houden. Ik vond het echt een inspirerend boek!

Naast die maandelijkse thema's, heeft ze ook nog 'commandments' en 'Secrets of Adulthood'. En zoals je misschien al kon raden gaat deze blog over dat laatste.

Secrets of Adulthood, ook wel SOA (HAAAAAHAHA!) zijn dingen die goed zijn om te onthouden. Dingen die je in je leven geleerd hebt en vervolgens altijd meeneemt als wijsheden. Of, je doet in ieder geval je best om ze mee te nemen in je leven. Om met voorbeelden uit het boek te komen, de SOA bestaan uit prachtige wijsheden; What you do every day matters more than what you do once in a while en Don't let perfect be the enemy of good, maar ook uit meer praktische zinnen als; Bring a sweater en Soap and water remove most stains.

Door haar uitspraken ben ik zelf gaan nadenken.. wat zijn mijn Secrets of Adulthood? Het lijkt me eigenlijk wel leuk ze bij te gaan houden!

Maar het maakte me ook wel benieuwd; zijn er nog meer mensen die zulke wijsheden hebben? Ik heb al veel aan Gretchen's wijsheden gehad, dus hoe tof zou het zijn om van nog meer mensen te kunnen leren? :-) (en hoe leuk is het om als label SOA te kunnen hebben, zonder dat het per se over wratten en pus gaat) (oke, sorry dat ik pus zei). Oh en, het hoeven niet dingen te zijn die je áltijd doet, het gaat meer om de intentie, om een gedachte waar je het gewoon mee eens bent.

Oke, ik ga even nadenken en dingen opschrijven. Beginnen met een lijstje. 

Ben benieuwd of er meer mensen zijn met zulke geheimpjes.

2015 to do: Lezen & Kijken

Ik houd niet zo van het begrip goede voornemens. Sowieso houd ik niet zo van het idee dat je een nieuwe gewoonte voor jezelf gaat verzinnen die je dan vervolgens dus ook moet gaan volhouden. Dat is gewoon super lastig, en als het niet lukt is het weer huilen met de pet op. Dus ik noem het gewoon een to do van 2015. En ik neem het niet zo strikt, het zijn dingen waarvan ik denk; die lijken me leuk om te doen! Maar komt het er niet van ga ik niet met een pruillipje het nieuwe jaar in (2016, mijn god, dat duurt ook nog wel even). Ik verdeel de to do's in verschillende categorieën: eten, lezen&kijken, creatief/diy, doen, spullen en zelf.
En met deze keer: LEZEN & KIJKEN.

TO DO LEZEN:
- The Happiness Project, Gretchen Rubin
Deze wil ik graag herlezen. En vervolgens wil ik er ook echt iets mee gaan doen. Echt een heel fijn boek, aanrader!

- Eating Animals, Jonathan S. Foer
Erg mooi en interessant boek over waarom we dieren eten. Al eens eerder gelezen maar zou 'm graag nog eens willen doornemen. Veel stof om over na te denken.



- MaddAddam, Margaret Atwood
DEZE WIL IK ZO GRAAG LEZEN. Maar ik heb 'm nog steeds niet gekocht! Terwijl 'ie al best lang uit is. Deel 1 en 2 van de MaddAddam serie waren zo vet. En dit is het 3e en laatste deel. Dikke dikke aanrader, alle 3 de boeken. (Beginnen met Oryx and Crake, en dan The Year of the Flood. En ik zou ze in het Engels lezen).

- Wildwood Imperium, Colin Meloy
Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa.

- House of Leaves, Mark Z. Danielewski 
Dit boek heb ik al zo'n 5 jaar. Ooit in begonnen maar ik kwam er gewoon niet door heen. Het is een nogal vaag boek. En dik. En vaag. Maar ja, ik wil 'm toch wel eens uitlezen.

- Not that kind of Girl, Lena Dunham
Ben ik wel erg benieuwd naar. En ik luf Lena. En Girls. (En Jemima Kirke omggggg)

- Sophie's World, Jostein Gaarder
Deze heb ik al eens in het Nederlands gelezen, best een moeilijk boek nog! Veeeeeeel info. Ben ook wel benieuwd hoe ik 'm in het Engels trek. Wel een aanrader ook.

Verder heb ik nog wel wat boeken waar ik wel benieuwd naar ben maar die ik niet per sé dit jaar móet lezen: The Circle van Dave Eggers, de Hungergames boeken, Cat's Eye en Edible Woman van Margaret Atwood wil ik graag nog eens opnieuw lezen. Ook heb ik nog wat boeken in de kast staan die ik toch maar eens moet lezen: De Gedaanteverwisseling van Franz Kafka, The Picture of Dorian Gray door Oscar Wilde, nog een ander boek van Dave Eggers waarvan ik de titel even vergeten ben, en De Kleine Prins nog maar eens herlezen. Oh en 100 years of Solitude van Gabriel Garcia Marquez. En ik ben ook wel benieuwd naar zijn 'The General in his Labyrinth.'


TO DO KIJKEN:
- Orange is the New Black
Ik ben een beetje sloom met deze serie. Seizoen 1 heb ik in een paar dagen gekeken.. behalve de laatste aflevering (??.. ik weet ook niet waarom). Terwijl ik het super tof vond! Dus die wil ik gaan afkijken/bij blijven.

- Wie is de mol
Oke dit lijkt me duidelijk.

- 2001: A Space Oddyssey
Tom en ik zijn hier ooit aan begonnen, maar halverwege had ik er geen zin meer in of wilde ik slapen ofzo. Ik ben altijd een beetje bang voor films die lang duren..

- Boyhood
Ook deze film duurt lang.. en dan heb ik geen zin om te beginnen met kijken. Terwijl ik wel erg benieuwd ben omdat iedereen zegt DEZE MOET JE ECHT KIJKEN SUPERGOED.

- MaddAddam
Ik weet eigenlijk niet eens of dat dit jaar al uitkomt, maar HBO GAAT DE MADDADDAM SERIE OP TV BRENGEN OH MIJN GOD ZO SPANNEND. Okeeeeee sorry voor de capslock maar ZO ENTHOUSIAST.

- Vaker naar de bios
Omg, heb ik een cineville pas met m'n magere loon, ga ik godverredomme nooit naar de film toe. Dus óf ik ga vaker naar de film (minstens 3 keer per maand) of ik zeg die pas op.

- Naar Pluk de Nacht
Het liefste in Utrecht! Want daar ben ik nog nooit geweest. Pluk de Nacht is zo leeeeeuk (vooral als het warm is en niet regent).

- Breaking Bad
Tom en ik zijn hier aan begonnen maar geloof ik halverwege seizoen 2.. of 3 zijn we gestopt. Geen idee waarom eigenlijk. We vonden het beide wel tof, maar soms gewoon geen zin om te gaan kijken en dan uiteindelijk duurt het wel erg lang en kijk je maar helemaal niet meer.
Maar toch maar eens af kijken die serie..

En natuurlijk ga ik Girls en Game of Thrones weer lekker verder kijken als dat weer begint. En pixar films want daar word ik altijd blij van. Oh, en ik ben benieuwd naar de nieuwe Annie!


Nog lees of kijk tips?

Maandelijks verhaal #4: Het FAM mysterie

Uhmm... afgelopen week was ik een hele dag in de war. Ik snapte het niet.

Toen ik 's ochtends wakker werd lag er een pakje voor onze deur van Bol.com. In dat pakje zat het boek Taking Charge of Your Fertility - the definitive guide to natural birth control, pregnancy achievement, and reproductive health door Toni Weschler. Nou had ik dit boek op m'n bol verlanglijstje staan, maar ik had 'm niet zelf gekocht.. 

Ik heb namelijk geen doekoes en was ook een beetje bang dat ik 't boek dan zou kopen en dan niet zou gaan lezen.. non-fictie is namelijk niet echt mijn ding. Saaaai.

Maar goed, met mijn hoofd in een constante staat van "wat de.. HOE KOM IK AAN DIT BOEK IK SNAP HET NIET!!!!!!!" (als ik daar geen rimpels aan over heb gehouden..) ben ik het gaan lezen. En nu is het uit. (En ik snap het nog steeds niet, bedankt Secret Santa!!)

Oke, dat was het mysterie, nu de FAM. Even een korte uitleg over wat er in het boek staat. 

Het boek legt een bepaalde manier van anticonceptie of wel zwanger-worden uit: Fertility Awareness Method (FAM). Dit is een geheel natuurlijke manier van anticonceptie, die gebaseerd is op het feit dat het vrouwelijk lichaam duidelijke signalen uitgeeft tijdens verschillende periodes van haar cyclus.

Het boek begint met wat algemene uitleg; waarom FAM niet beter bekend is, waarom het bijhouden van je vruchtbaarheidstekenen zo veel voordelen heeft (bijvoorbeeld bij het herkennen van onvruchtbaarheid, of juist bij het herkennen van dingen die super normaal zijn), leuke plaatjes en uitleg van de anatomie van de vagina en de penis (HIHIHIHIHIH), en uitleg van hoe menstruatie werkt en welke verschillende fases in je cyclus zitten.

Daarna gaat het al wat meer specifiek in op FAM. Om FAM als anticonceptie te gebruiken betekent het dat je dagelijks de 3 belangrijkste vruchtbaarheidstekenen in de gaten moet houden: je basale lichaamstemperatuur, baarmoederhalsslijm (het boek heeft het over cervical fluid, en die term ga ik overnemen hier), en de positie van de baarmoeder (cervical position).

Temperatuur: Deze meet je op het moment dat je wakker wordt. Op het moment dat je ovulatie heeft plaatsgevonden schiet je temperatuur (als het goed is) omhoog. Aan je temperatuur kun je dus zien of en wanneer je ovulatie heeft plaatsgevonden.

Cervical fluid: Er zijn verschillende 'soorten' van vloeistof, deze verschillen per fase van je cyclus en brengen verschillende sensaties met zich mee. Wat ik hiermee bedoel: als je geen vloeistof hebt voelt het droog, als je 'slippery' doorzichtige vloeistof hebt voelt het nat.. oke in het boek staat dit allemaal heel duidelijk beschreven ;-)  Hoe natter, doorzichtiger en 'slippery' de cervical fluid is, hoe dichter je bij je eisprong zit. (Dus enorm veel kans op zwangerschap).
Cervical position: Ja ja, je baarmoeder kan bewegen. Rond je ovulatie denkt je baarmoeder: "YOLO ik ga omhoog en open staan, kom maar met je spermoidz." Dus dan weet je dat. (Dit is trouwens een 'optional sign', je hoeft de positie niet per sé bij te houden om te weten of je vruchtbaar bent of niet op dat moment. Maar het biedt extra veiligheid).

Het boek legt verder uit hóe je al die fertility signs bijhoudt, hoe je het kunt herkennen als er iets niet helemaal 'normaal' is, hoe je het beste wel en/of niet zwanger kunt worden, hoe je meer kans hebt op een jongetje of een meisje (ja serieus!), en dat je met FAM ook geen risico op AIDS meer loopt. (GRAPJE, NIET WAAR. Altijd een condoom gebruiken als je niet zeker weet of het safe is.)

Ik ben echt super blij met het boek! En ben al op zoek naar een thermometer. Of ik het echt als anticonceptie wil gaan gebruiken weet ik nog niet, maar hoe vet is het dat je kunt checken of alles een beetje normaal verloopt. Want het lichaam is echt bizar; zo knap hoe alles in elkaar zit.

Oja, en wist je dat een vrouw dus eigenlijk maar 2 dagen per maand vruchtbaar is (eigenlijk maar 1, maar je weet nooit of je misschien een dubbele eisprong hebt). Een man, daarentegen, is ELKE DAG vruchtbaar. Toch vreemd hè, dat het dan zo gegaan is dat wíj ons lichaam vol moeten plempen met hormonen en dat wíj eigenlijk de 'last' van de anticonceptie met ons mee moeten dragen.

Oja, en wist je dat als je je temperatuur bijhoudt, je al na 18 dagen kunt weten of je zwanger bent of niet? Je temperatuur blijft dan namelijk hoog na je ovulatie (waar deze anders tijdens je menstruatie weer naar beneden schiet).

Nouja goed, het wordt al weer een veel te lang verhaal. Mocht je graag willen overstappen op natuurlijke anticonceptie, of gewoon bij willen gaan houden wat je lichaam allemaal doet, zou ik je echt aanraden dit boek te kopen! Het leest makkelijk weg, is duidelijk en komt echt met heul veul info. 

Het boek is alleen in het Engels en hier te koop. Dit is de bijbehorende website.

Danku Sinterklaasje

Oke, 3 eeuwen later, dacht ik, ook wel leuk om iets over Sinterklaas te schrijven! Hoewel we nog 1 Sinterklaas-avondje te gaan hebben (met mijn familie konden we pas in januari een geschikte datum vinden), heb ik er ook al 2 gehad. 2 hele leuke Sinterklaas-avonden.

Oh, ik helemaal gelukkig. Yes to Tomatoes shampoo én bodywash. En ook nog EEN NIEUW WILDWOOK BOEK!!!!!!!! AAAAHHHHHHHHHHHHH (Ik heb 'm al gelezen en hij was echt fantastisch! Die boeken zijn echt heerlijk, en de illustraties zijn zo fiijjjjn).

Ik kreeg ook nog fijne kookspulletjes! Een mes en een vergiet wat in en uit te klappen is (zodat 'ie helemaal plat wordt). En heel lief; een pure Tony's chocoletter. Helemaal vegan dus. Oja en yogi thee! Mmm.

Ook hadden we lootjes getrokken met de Heugelijke dingen. Zo noem ik het maar even, zo heet onze appgroep ook. M'n chickies uit Enschede. Super fijn om ze allemaal weer eens te zien. 

We deden aan surprises. Waarom. Waarom, dacht ik, toen ik 2 dagen van tevoren ineens bedacht dat het wel iets moest zijn van papier-maché. Waarom.

Maar goed, wel leuk om te zien dat iedereen zo z'n best had gedaan!

Ik kreeg een PAARD! En Yes to Tomatoes conditioner (ja, je spot hier een thema), en 2x een Flow weekly, leeeeeeuuuuk! 

2 bonus foto's, speciaal voor jullie:

Dumb ways to die? Ja? Ik was best trots op 'm. * En natuurlijk tijd voor modellen foto's.

Wajo, die avond was de maan ook echt ZO groot en mooi. Bizar! Stonden we allemaal met onze mobieltjes, maar een maan zo mooi kun je niet vastleggen, alleen maar met je ogen en een beetje in je hart.

Oke dan ga ik nu het derde (en laatste) deel van Wildwood bestellen. OKE NEE GRAPJE GEEN GOED DOEI IK GA HUILEN.

Boek: Het Geheim der Eersten

Oke volgens mij heb ik al een paar duizend keer geschreven over het nieuwste boek van mijn moeder. Maar nu ik het ook eindelijk echt gelezen heb moet ik er toch nog eens over schrijven!

Ik vond het best wel spannend om het te gaan lezen, niet alleen omdat ik al een jaar lang verhalen hoorde over 'een geheim' en 'we moesten een geheimhoudingsverklaring ondertekenen' enzovoorts, maar ook omdat het een boek van mijn moeder is. Net als wanneer ik iets van Tom lees, lees ik extra kritisch als ik iets van mijn moeder lees (natuurlijk ook extra trots!), ik lees alsof het nog niet gedrukt is; alsof ik nog kan meehelpen in het redigeren. Maar goed, dat is natuurlijk niet zo. 

Dit is de flyer, maar het boek ziet er hetzelfde uit. Het is een mooi dik boek met paperback. 

Allereerst, het boek is dus een fact-thriller. Mijn moeder werd benaderd door Emiel Amsterdam, een wetenschapper die ineens verbanden ontdekte tussen de terpen en plaatsnamen in Friesland, en sterrenbeelden en Noorse/Germaanse mythologieën. In samenwerking met de wetenschapper maakte mijn moeder een spannend verhaal om die ontdekkingen heen. Maar er is niet alleen aandacht voor de ontdekkingen, er is ook veel aandacht voor persoonlijke drama's van en tussen de personages in het boek. Het gaat niet alleen over wetenschap, maar ook over liefde en hoe moeilijk de liefde soms is, over het geloof en in hoeverre je je eigen leven leidt, etc. Zoals er op de achterkant van het boek staat: "'Het geheim der eersten' is meer dan een zoektocht naar een archeologisch geheim. Het is ook een meeslepend verhaal over macht en manipulatie binnen het huwelijk, tussen collega's en binnen de Katholieke Kerk, tot in het Vaticaan."

Het boek begint bij wetenschapper Emiel van Dam die bij toeval vraagtekens zet bij symbolen op de kerk in Hindeloopen. Vanuit hier breidt de zoektocht zich uit; steeds meer puzzelstukjes komen bij elkaar. Dit terwijl de relatie met zijn vrouw moeizaam verloopt. Hij wordt steeds meer opgeslokt door de zoektocht en merkt zo niet dat de zoektocht gevaarlijker is dan hij dacht.

Meer wil ik niet weggeven, eigenlijk moet je het gewoon lezen. Mocht ik mee hebben geholpen met het redigeren was ik wel wat dingen tegengekomen met mijn kritische blik, maar misschien dat me dit niet eens opgevallen was als het niet een boek van mijn moeder was geweest.

Over de ontdekking; ik neem zelf best wel gauw dingen aan.. als toeval bij toeval bij toeval aansluit lijkt het mij al gauw aannemelijk dat het wel zo móet zijn. Misschien dat een andere lezer meer vraagtekens zet bij de ontdekking van Emiel Amsterdam.

Het leuke is wel dat ik dit weekend toevallig ineens het logo van voetbalclub Cambuur tegenkwam

Nou, als je het boek gelezen hebt zul je hier gelijk wat in herkennen.. Ik wilde gelijk op onderzoek uit en hoewel ik niet zo goed ben in verbanden leggen als Emiel, merkte ik wel dat ik ook hier dingen tegenkwam die klopten met wat in het boek gezegd word. (En ik las vanochtend in het boek The Zahir van Paulo Coelho en toen ging het ook ineens over Heidense tempels en de Noorse mythologie.. ineens zie ik het overal! ;-))

Dat is dus ook het toffe van het boek; in principe kun je overal dingen vinden die er mee te maken hebben. Via het internet kun je eigenlijk het hele onderzoek voortzetten!

Oja en als je denkt; Ja Friesland, dat is toch die provincie die denkt dat ze een eigen taal hebben? LOSERZZZZZZZ!11!!!!!11

Het is écht spannend (en staat niet vol met dingen als: WIJ WILLEN EEN ONAFHANKELIJK FRIESLAND!!!) 

Voor €18,50 bestel je het boek via bol.com, dan heb je het ook nog eens morgen al in huis. Kun je gelijk helemaal yolo.

Ik was al trots op mijn moeder, maar nu al helemaal. Echt knap hoe ze de moeilijke theorieën in zo'n spannend verhaal heeft kunnen verwerken. Al was het soms nog steeds een beetje verwarrend, maar ja, ik ga het gewoon nog wel eens lezen.

Mocht je het gelezen hebben hoor ik graag wat je er van vond.

Recept: Frambozen cupcakes

Ik ben best wel trots op dit recept, want ik heb het 'zelf bedacht'. Oke, dat slaat eigenlijk nergens op, want ik heb dit recept voor cupcakes gepakt en toen een deel sojamelk door frambozen vervangen. Maar ze zijn wel super lekker! En dat is toch best leuk; dat je een aanpassing maakt op een recept en dat het dan lekker is.

Het is niet gezond trouwens, ik zal nog eens een gezondere versie proberen en als die lukt online gooien.*
Het is wel een snel recept! Als je snel bent kun je beginnen en 30 minuten later je cupcakes uit de oven halen.

De eerste keer dat ik ze maakte, verzon ik er ook een basilicum-frambozen frosting bij. Die was naar mijn smaak veel te boter-achtig. Brrr alsof je pure boter eet. 

De keer daarna werd het meer een soort snotterige saus, toen ik het met kokosslagroom probeerde in plaats van boter (overigens gebruikte ik dus wel vegan-margarine. Van Healthy people).

Voor Tom's verjaardag maakte ik een frosting die wél lekker was! Hier had ik alleen geen basilicum aan toegevoegd. Ik zal het recept de frosting gauw eens tekenen en hier neerzetten.**

Basilicum-framboos is trouwens een combi die ik uit de Smaakbijbel gehaald heb. Het leek me super lekker om in een frosting te verwerken en dat was ook zo! Vet leuk :-) (haha, niet arrogant bedoeld ofzo, ik word er gewoon erg enthousiast van ;-))

Nu eerst; cupcakes!

 Wat je nodig hebt voor ±12 cupcakes:
Droog:
- 1 cup suiker
- 1 3/4 cup bloem
- 1 tl bakpoeder
- 1 tl baking soda
- 1 snufje zout

Nat:
- 1/2 cup olie
- 1/2 ongezoete plantaardige melk, ik gebruikte sojamelk, misschien dat dit wel het beste werkt
- 1-2 el vanille extract
- 1 el azijn
En natuurlijk:
- 1 cup frambozen, zorg dat ze niet meer bevroren zijn. Doe de cup niet stampvol!

De bereiding:
Zorg dat je cupcake vormpjes klaarstaan om gevuld te worden. Verwarm de oven voor op 180 graden.
Gooi eerst alle droge ingrediënten bij elkaar en mix die.
Doe in een andere kom de natte ingrediënten bij elkaar en mix die ook goed door elkaar.

Mix dan nat, droog en frambozen door elkaar met een mixer. Zorg dat de frambozen helemaal gepureerd zijn door de mix heen. Mix niet te lang want dan werkt de baking soda/azijn reactie niet meer in de oven. Sla een keer met de kom op je aanrecht om bubbels naar boven te laten komen.

Vul de cupcake vormpjes tot ongeveer 2/3 met het beslag. Doe ze dan 15 - 18 minuten in de oven.
Laat ze helemaal afkoelen voor je er frosting op doet!

Eetsmakelijk! 

* Ik probeerde het recept laatst met havermeel, kokosolie, kokosbloesemsuiker en amandelmelk maar toen waren de cupcakes super vochtig en ingezakt. Kan ook komen omdat ik de oven toen open deed.. maar goed. Ze smaakten wel lekker gelukkig. ;-)
** Even heel snel toch hoe je frosting maakt: 1/3 cup boter, 1/3 cup kokosolie --> luchtig kloppen met een mixer. Voeg 1/2-1 cup poedersuiker toe en mix. Doe er ±6-10 framboosjes bij. En eventueel;  wat verse basilicumblaadjes (naar smaak) die je eerst goed klein gesneden hebt. De combi framboos-basilicum klinkt misschien gek maar ik sfeeeer dat het lekker is!

Boek: A Million Little Pieces

Afgelopen weekend las ik A Million Little Pieces van James Frey uit. Het boek kocht ik ooit in de kringloop, volgens mij alleen maar omdat ik de cover mooi vond.

Ik kan me niet eens meer herinneren dat ik de achterflap las. Want toen ik het boek zo'n 3 weken geleden uit mijn kast haalde en de achterkant las dat ik; huh.. een non-fictie boek over een drugsverslaafde? ... Mmkey. (Ik houd niet zo van non-fictie)(ook niet zo van drugsverslaafden natuurlijk ;-)) (wel van James Frey onderhand)

Het verhaal begint met James, die half dood bij zijn ouders terecht komt, en hem naar een rehabilitatie centrum toe brengen. Je volgt zijn hele proces in het centrum; van de medische handelingen om hem weer op te lappen, tot de band die hij krijgt met de mensen in het centrum. Het boek switcht tussen het heden en het verleden, zodat je uiteindelijk echt een goed beeld krijgt van hoe het allemaal is gegaan. Heel heel heftig.

Het begin is zwaar en de delen waarin hij -onder andere- bij de tandarts twee wortelkanaalbehandelingen krijgt ZONDER verdoving zorgden er een paar keer voor dat ik uit misselijkheid het boek weg moest leggen.
De manier van schrijven is eigenlijk heel vreemd.. nooit aanhalingstekens, soms zelfs geen gebruikelijke interpunctie. Soms vond ik dit irritant maar eigenlijk went het wel en past het heel goed bij de sfeer en manier van lezen van het boek. Je gaat er gehaaster van lezen, iets meer opgefokt; iets meer in de sfeer van James. (Tenminste, zo kan ik me dat voorstellen)

Het motto van het boek is treffend

Dat het non-fictie is maakt het extra bijzonder. De mensen in het boek hebben echt bestaan, bestaan nog steeds. De super zware, verdrietige en ook mooie gebeurtenissen zijn echt gebeurd.
En James is volgens mij echt een toffe gast. Zijn instelling wat betreft de mensen die in het centrum werken en leven, en de '12 steps'-methode zijn af en toe echt hilarisch. En soms wil je Frey door elkaar heen schudden en zeggen: "KOM OP JE MOET BETER WORDEN!!"

Het einde van het boek was mooi. En toen kwam er nog een stukje, net als in films, waarin in het kort verteld wordt hoe het met de rest van de centrum-genoten is afgelopen.. jezus, dat vond ik wel echt verschrikkelijk om te lezen..

Al met al een heel mooi boek, erg indrukwekkend. Bijzonder om zo'n kijk te hebben in het leven en rehabiliteren van een echte crack en alcohol verslaafde. Aanrader.


(Toen ik dit boek uit had ben ik het boek van m'n moeder gaan lezen! Daar ga ik sowieso ook gauw over schrijven, maar ik wilde eerst deze nog even gedaan hebben.)

Oktober in foto's

Wauw.. september voelt echt al weer als een eeuw geleden. Als ik alle foto's bekijk denk ik "Hèh?! was dat allemaal in oktober? Hoe lang duurde die maand?!" Veel eten en tekenen en lezen.

 Oke de foto's lopen een beetje door elkaar, maar dat mag de pret niet drukken! Dit was afgelopen woensdag, toen ik met Tom bij Rammenas at en we Wostock dronken. * Wauw.. het voelt echt véél langer geleden dat ik deze cupcakes maakte! Het recept ga ik online zetten zodra ik er tevreden mee ben. * De smoothie is van 4 oktober. Toen ik net 4 dagen aan de eeuwige vegan challenge begonnen was. 

Ohh tortilla taart is goddelijk! * Wildwood inspireerde me * Spannennndd! M'n moeders boek is bijna uit! 7 november is de presentatie.

Ik ging bloedprikken, gewoon voor de zekerheid. M'n B1 was iets te laag (meer edelgist heuujj) en m'n vitamine D was nogal te laag. Snel Vitashine D3 spray gekocht (de enige vegan D3). * Ohhh deze combi! Geroosterd brood, beetje boter (of kokosolie), sesamzaadjes en wat edelgist. Goddelijk. * Epische draak!

Nog meer Wildwood geïnspireerde tekeningen * IJs van Professor Grunschnabel; aardbei-madame jeanette, aanrader! * Zielige knie! M'n neefje was erg onder de indruk van m'n 'auw'. Tom vind me een Power ranger.

Ik las best wel veel afgelopen maand; Wildwood, Colorless Tzaziki, Happiness en een deel van De Smaakbijbel. Erg fijn! * Mooi mooi ligt tijdens de wandeling met Tom. * Mm gisteren maakte ik een koffie verkeerd met macadamia melk en speculaaskruiden. Lekker winters drankje.

Wat me er aan herinnert dat ik nog geen koffie heb gehad vandaag. Joe!

Recept: Rode kool met rijst en tempeh

Sinds drie weken hebben Tom en ik een groentetas van Amelis Hof. Erg leuk want er zit vaak in ieder geval 1 soort groente in die ik nog niet ken, of nog niet zo vaak gegeten of bereid heb. Zo hebben we nu al palmkool gegeten, mosterdblad en rode kool. 

Rode kool is me natuurlijk wel bekend, en ik heb het ook al zeker vaker gegeten, maar eigenlijk altijd uit pot. Het enige recept wat ik kende met rode kool is die met appel. Nah, daar had ik niet zo'n zin in. Niet alleen omdat ik afgelopen tijd al zo veel appel heb gegeten door de Hete Bliksem, maar ook omdat ik het saai vond! Ik ging googelen en kwam uiteindelijk bij 2 recepten, waar ik soort van een mix van maakte. 

Door de azijn en siroop wordt de rode kool zoet én zuur. De soja zorgt voor zout en de pepers voor pit. En doordat je de rode kool niet kookt maar een beetje kook-stoomt, blijft hij een beetje een bite hebben. Het gerecht heeft lekker veel smaken die goed bij elkaar passen en samen met rijst en tempeh voor een Chinees-achtige, goed vullende maaltijd zorgen.

Rode kool met rijst en tempeh

Wat heb je nodig voor 2* personen:

- 1 kleine rode kool, in dunne reepjes

- 2 rode pepers, zaadjes en zaadlijsten verwijderen
- 1 grote ui, in (kleine) stukjes
- 2 teentjes knoflook, fijngesneden
- 1/2 duim gember, (klinkt lekker luguber) fijngesneden. Ik had geen gember en gebruikte gemberpoeder
- 1/4 cup water
- 4 el mirin*
- 4 el (witte wijn) azijn, als je geen mirin hebt kun je ook 6 - 8 EL gewone azijn gebruiken. Appelazijn werkt ook wel denk ik.
- 1 -2 el soja, ik heb het hier dus over die zoute versie, brrr niet de zoete
- 2-3 el maple syrup of agave/rijstsiroop, wat je maar in huis hebt aan vloeibaar zoet

- Rijst, zilvervlies of bruine of witte of pimpelpaarse met donderwolkjes
- Tempeh, in plakken gesneden is wel lekker, maar anders is ook goed. Eventueel 10 min gekookt.

- Eetstokjes, voor de ervaring (al heb ik het zelf gewoon van een bord gegeten. Met mes en vork.)

* Dit recept is makkelijk voor meer dan twee mensen te maken. Gewoon meer rijst, meer tempeh en  meer rode kool. Of voeg bijvoorbeeld vlak voor het opdienen wat bos/lente ui toe in dunne ringetjes gesneden.

* Mirin is Japanse rijstwijn, het is zurig maar ook zoet. Niet erg gezond of natuurlijk helaas, door maïsmeel, dextrose en smaakversterkers. Om eerlijk te zijn ga ik het denk ik niet nog eens kopen als het op is. Maar goed. Check de super geweldige fantastische Aziatische Ingrediënten voor meer info. (Nu klinkt het sarcastisch maar ik meen het, die site is echt super informatief!)

De bereiding:Snijd alles zoals het bij de ingrediënten aangegeven staat. Fruit de ui en knoflook, 1 à 2 minuutjes in een middelgrote pan. Gooi dan de rest van de ingrediënten er bij, roer goed. Laat met de deksel er op ±7-10 minuutjes koken. Bereid de rijst zoals op de verpakking staat, en stoom/kook eventueel de tempeh.

Proef na die 7-10 minuten de kool; is 'ie al zacht genoeg? Haal dan de deksel er af en laat 'droogkoken'; door de siroop gaat het een beetje glaceren. Voeg eventueel meer azijn, mirin, soja, siroop of water toe en breng op smaak met peper en zout.

Bak ondertussen de tempeh. Aangezien er bij de rode kool al zo veel smaak zit leek het mij lekker de tempeh gewoon goed knapperig te bakken en met wat peper en zout te serveren. 

Zodra je alles lekker vindt smaken is het klaar. Schep op, druppel er eventueel nog wat sesamolie overheen, en eet smakelijk!

Recept: Hete Bliksem met andijvie

Tom heeft al veel mooie dingen in mijn leven gebracht, maar Hete Bliksem is misschien wel het mooiste (nee oke, ik overdrijf, zie het maar als een stijlvorm). Hete Bliksem is een soort stamppot met aardappels en appels. Doordat er super veel vocht in zit, blijft het erg lang heet, vandaar de naam. Ook echt mee uitkijken want er zijn al wat tongetjes verbrand (de mijne) door te gulzige, ongeduldige buikjes (weer de mijne).
Het is ook nog eens super simpel en je hebt maar 2 pannen nodig. Eventueel zelfs 1 als je voor de ultieme luie versie zonder ui en vega-spekjes gaat.

Hete Bliksem heeft oorspronkelijk geen andijvie er in, maar ik vind het anders wel erg karig; je moet wel iets groens binnenkrijgen lijkt me, en de smaken passen goed bij elkaar.

Oke, het recept.

Ik heb een rare scanner, de kleuren worden altijd vreemd en nu is het zelfs onscherp!.. Naja, je kunt het in ieder geval lezen.. Hoop ik. En anders ligt dat aan mijn handschrift ;-)

Wat heb je nodig voor 2 tot 4 personen:
- 1 kilo kruimige aardappels, vastkokend is ook prima, kruimig is gewoon wat makkelijker
- 1 kilo zoet-zure appels, bijvoorbeeld elstar
- 1 grote ui
- Peper en zout
- 1 pakje vegan spekjes, kook je voor 3 of 4 mensen zou ik 2 pakjes doen
- 1 krop andijvie, je gebruikt maar 1/3 tot 1/2 deel, maar ja je koopt toch een hele krop :) Voor 4 personen gebruik je denk ik wel een hele krop. Afhankelijk van hoe hongerig iedereen is. En andijvie uit een zak is ook prima natuurlijk!

Bereiding
Was of schil de aardappels en snijd ze in kleine stukjes. Blokjes van ongeveer 1 bij 1 centimeter. Doe ze in een grote pan met weinig water, de aardappels hoeven niet per se onder te staan. Deksel er op en breng aan de kook. Door de deksel komt er stoom waardoor je aardappels goed gaar worden.
Was de appels, en snijd ik kleine stukjes. Mag iets groter dan de aardappels maar zorg dat alle appelstukjes ongeveer dezelfde grootte hebben.
Als de aardappels even koken, schep om, en leg de appel dan op de aardappel. Deksel er op en laat zachtjes pruttelen voor ongeveer 15 - 20 minuten.

Snijd ondertussen de ui en fruit deze in een pan. Voeg de spekjes er bij en bak knapperig. Zet dan aan de kant.
Natuurlijk kun je weer tempeh gebruiken, in dit geval zou ik dan zeker voor gerookte tempeh gaan; het zoute, rokerige van de spekjes perfect past bij het zoet-zure van de appels.

Snijd ongeveer een derde tot een helft van de andijvie en was deze (zoals ik al zei, kook je voor meer dan 2, kun je waarschijnlijk de hele krop wel gebruiken). Laat de andijvie goed uitlekken en snijd het daarna in reepjes.

Prik in de aardappel en appel, proef eventueel; als ze goed zacht zijn is het goed! Prak de hete bliksem, het is niet erg als er stukjes in zitten. Voeg indien nodig nog wat water, plantaardige melk/room of boter toe. Gooi de ui en spekjes er doorheen.
Leg op de borden zo veel andijvie als je lekker vindt en schep hier de Hete Bliksem op, roer goed door.*

Breng op smaak met peper en zout, zorg dat je je tong niet brandt en eet smakelijk!

* Het gerecht is zo heet dat de andijvie door die hitte wel gaar wordt, eerst nog zou koken of bakken is echt niet nodig.


Mmm we hebben zo nog wat over van gisteren voor de lunch. Nu al zin in :-)

Boekentips: 3 niet vergelijkbare boeken

Als je mijn blog al langer volgt weet je denk ik wel dat ik twee lievelingsschrijvers heb: Margaret Atwood en Haruki Murakami. Vandaag gaat het even over de laatstgenoemde. Ik heb nog niet alle boeken van hem gelezen, maar alle vond ik tot nu toe mooi. Met boven aan 19Q4, wát een meesterwerk (ik heb ook gehoord van mensen dat ze bijna dood gingen, zo saai. Of dat ze het einde niet goed vonden. Maarja, moet ook kunnen.) Ik ga hem gauw nog eens lezen.

Colorless Tsukuru Tazaki and His Years of Pilgrimage. Laat ik even beginnen met dat die titel echt VEEL te lang is en ik 'm steeds vergeet en uiteindelijk eindig met 'Colorless Tzatziki'. 

Voor mijn gevoel is het anders dan zijn andere werken. Minder surrealistisch, of magisch realistisch, hoe je het ook wilt noemen. De hoofdpersoon heeft zeker wel overeenkomsten met andere hoofdpersonen. Op de manier waarop hij is, denkt, doet en naar de wereld kijkt. Vooral de soms apathische wijze waarop hij omgaat met de dingen die gebeuren is erg herkenbaar (en oke, soms wel een beetje irritant).

Het verhaal gaat over Tsukuru een volwassen man die ooit van de een op de andere dag door zijn 4 beste (en enige) vrienden in buiten gesloten werd, zonder reden. Je maakt hem mee in flashbacks en zijn pilgrimage in het heden. Verder wil ik er eigenlijk niet zo veel over kwijt. Misschien dat er op de achterkant al meer info staat dan ik nu geef, maar ik vind dat altijd zo zonde. Ik ben 'm ook gewoon gaan lezen zonder dat ik enig idee had waar het over ging.

Lichtelijk depressief (zoals altijd bij Murakami), maar ook mooi beschreven, en fijn filosofisch. Op de een of andere manier zaten er veel dingen in waar ik me in kon herkennen op het moment, dat was ook wel fijn.

Door naar Wildwood.

Deze foto kwam al eens eerder voorbij omdat ik zo blij was dit juweeltje voor een knaak (of was het nou een daalder? Ik ben die termen nu al kwijt, huilie huilie) (2,50 in ieder geval) op de kop tikte bij de kringloop. Het kinder/tienerboek Wildwood door Colin Meloy, heeft zoals je al kunt zien, de meest prachtige illustraties door Carson Ellis (dat is een vrouw, voor als je net als ik in de war was).

Het verhaal speelt zich af in Portland, waar blijkbaar een 'Impassable Wilderness' is waar niemand in de buurt mag komen. Hoofdpersoon Prue móet echter wel wanneer haar kleine broertje gestolen wordt door kraaien en dat bos in wordt gevlogen (dit deed me een beetje aan Labyrinth denken).
Ze wordt gevolgd door een beetje een vreemd klasgenootje en eenmaal in het bos beginnen de avonturen. Het begin deed me íets te veel aan Narnia denken, denk hierbij aan dat het ene broertje dan per ongeluk bij de boze heks terecht komt en pas later tot inkeer komt etc etc. Maar ah, later slaat het boek een andere weg in, en bovendien is het nooit saai geweest. Spannend zelfs!

Verder; IK WIL DAAR WONEN. Heerlijk! Pratende dieren, super mooie bomen, magie, op enorme pratende vogels vliegen.. Ja.. chill. Voor een kinderboek zaten er nog best af en toe woorden in waarvan ik dacht 'ooooh ja.. nee.. is goed.. ga ik even opzoeken..' Dus niet super kinderlijk. Net zoals met veel kinderboeken overigens.
Het boek bevat kleine illustraties en af en toe illustraties in kleur die een hele bladzijde beslaan. Erg mooi. En er is ook een deel 2! Under Wildwood. Bijna Sinterklaas.. ik weet het wel.


 Dan iets heul anders. En Tzaziki en Wildwood waren al twee werelden van verschil.

De Smaakbijbel van Niki Segnit is geen kookboek. Het bevat enkele recepten, maar die zijn schaars en op een manier opgeschreven die je nooit in een echt kookboek zou vinden. Het is een soort naslag werk, een boek met inspiratie wat betreft koken.

Het is als volgt opgebouwd: Segnit maakte een lijst van 99 smaken, deze smaken deelde ze op in categorieën, die ze weergeeft in een mooi vormgegeven cirkel(diagram?). Ze geeft zelf al toe dat het een vrij subjectief werk blijft, maar bij sommige smaken zijn er wel 'wetenschappelijke overeenkomsten' die er voor zorgen dat ze goed samen smaken. Bijvoorbeeld: "Shiitakes bevatten een stof die lenthionine heet en chemisch lijkt op de sulfiden in Alliums zoals knoflook en ui."
Maar het is niet alleen maar zulke praat. Ze schrijft ook vlot en met humor, in dit stukje beschrijft ze bijvoorbeeld dat Nutella ontstond uit een cacaoschaarste, en dat het eerst nog een soort brood was waar je een plak vanaf sneed voor op (echt) brood: "In de jaren veertig sneden moeders een plak van het 'brood' om die tussen twee boterhammen te leggen en mee te geven aan hun kinderen, die slim genoeg waren om het brood weg te gooien en de chocolade op te eten. Pietmontese eenden moetn rond het midden van de vorige eeuw moddervet zijn geweest."
Soms vind ik het iets te 'lollig' en met iets te veel nadruk op seks. Niet dat het obsceen is ofzo, maar ik vind zulke vergelijkingen vaak gewoon niet echt nodig. Maar goed, ik kan me ook wel voorstellen hoe ze het boek achter haar computer aan het schrijven was. Een beetje hoe ik hier ook altijd voornamelijk onzin uitkraam.

Helaas (voor mij) is Segnit een fervent vlees- en kaaseter, twee enorme categorieën die ik dan maar oversla, of vluchtig doorlees. Maar ahhh, ik heb maar een nieuw boekje aangebroken (hehehehehheheh) om al m'n nieuwe combinatie-inspiratie in kwijt te kunnen!
M'n frambozen basilicum cupcakes (als ik helemaal tevreden ben met dat recept zet ik het zeker online!) van laatst waren ook al een voortvloeisel uit dit boek.

Een aanrader als je van creatief koken houdt! Wel prijzig met zijn 25 euro. Maar het is het waard.




Oke groetjeeees! Ik ga Happiness van Will Ferguson nu herlezen. Die is ook leuk.

Recept: Vegan Saté

Een tijdje terug schreef ik over De Vegarevolutie van Lisa Steltenpool. Toen zei ik nog dat ik het als kookboek niet super bijzonder vond, dat neem ik terug. Er staan misschien niet heel veel recepten in, maar alles is super lekker! De cashew-linzen spread is beter dan hummus (wel ook iets meer werk), de no-meatloaf is heerlijk en makkelijk, de goddelijke zandkoekjes waren goddelijk, en ook het recept voor pittige tofu saté is lekker.

Maar ik denk dat ik, als het om saté gaat, een beetje verwend ben geworden. Ik maak het namelijk nu al een tijdje via dit heerlijke recept, en als je dat eenmaal gewend bent is alle andere een beetje saai.

Toen ik het saté recept uit de Vegarevolutie maakte begon ik dan ook vanzelf allerlei ingrediënten toe te voegen die ik ook altijd in het andere recept doe. 

Wat heb je nodig voor 2 - 4 personen:
- 200 gram tofu of tempeh*
- 200 ml soja of kokosmelk (water kan ook, maar is wel echt minder lekker), mixen kan ook
- 3-5 el pindakaas, mmm met stukjes noot is lekker
- 2-3 el sambal
- 2 tl kerriepoeder

- 1 blikje tomatenpuree
- 1-2 el tomatenketchup (een scheutje azijn kan ook)
- 5-6 stengels cavolo nero* of boerenkool (zonder ook lekker, maar nu kun je nog denken: ach ja maar ik at er ook groene bladgroenten bij, dus als ik de foto op instagram post kan ik nog de hastag #healthy gebruiken)
- Broodjes: pistoletjes, stokbrood of gewoon brood

Eventueel:
- Een scheutje ketjap manis
- Cayenne peper

- Peper en zout

Probeer zo veel mogelijk vocht uit de tofu te drukken. Snijd het dan in mini stukjes, of verkruimel het. Maak je het met tempeh stoom/kook deze dan eerst even ±10 minuten en snijd het dan pas. Snijd de palmkool of boerenkool in dunne reepjes en bak dan beide in een pan tot de tofu (of tempeh) 'knapperig' is en de palmkool geslonken en zacht.

Zet het vuur laag en voeg alle ingrediënten toe om de saté te maken. Tip 1; voeg de melk als laatste toe en roer dan pas alles door. Tip 2; voeg nog niet het maximale aantal eetlepels van alles toe, doe eerst bijvoorbeeld het minimum en proef dan. Als ik het zelf maak voeg ik uiteindelijk nog super veel sambal toe en vaak ook nog wel wat pindakaas, maar misschien vind jij het zo al wel lekker.

Laat de satésaus een beetje indikken tot het een fijne dikte heeft en smeer het op de broodjes!

De saté zou ook lekker zijn bij rijst en groentes als avondeten. Voeg dan bijvoorbeeld wat extra sperzieboontjes toe en/of wat broccoli!

*Om eerlijk te zijn heb ik dit nog nooit met tempeh gemaakt, maar aangezien sommige mensen.. die mijn blog lezen.. geen soja willen eten... het anders niet kunnen eten... ;-) En ik denk dat het ook echt wel lekker is! Knapperiger en met meer bite dan tofu.

* We hebben sinds deze week een wekelijkse groentetas! Hier zat onder andere die cavolo nero in, echt een heerlijke kool! Geen idee of hij makkelijk te krijgen is maar mocht je 'm tegenkomen zou ik het zeker eens proberen.

Oke, en dan ziet het er zo uit:

Een beetje in de categorie het ziet er misschien niet lekker uit, behalve als je het ooit in je buik hebt gehad, dan heb je nu sowieso honger. Zoals met stamppot augurkje ;-)

Eetsmakelijk!

Recept: Coq au Vin (maar dan vegan)

Ik heb nog nooit 'echte' coq au vin gegeten. Maar toen ik vegetariër was kwam ik op een gegeven moment wel terecht bij dit Quorn au Vin gerecht. Super lekker, alleen quorn is niet vegan. Seitan leek mij de beste vervanging en zo gingen we (Tom en ik staan vrijwel altijd samen te koken) (normaal trek ik dat niet zo goed maar wij dulden elkaar) (omg, dulden, raar woord) samen aan de slag met deze makkelijke vegan coq au vin. Naast de seitan ipv quorn hebben we nog enkele andere kleine aanpassingen gemaakt aan het oorspronkelijke recept.

Ook voor de Omni voor Vegans is het wel te doen; misschien denk je "huhhhh seitan???" maar dit is tegenwoordig steeds vaker in de supermarkt te vinden; check de biologisch afdeling.

Handig om te weten is dat de rode wijn van Stormhoek vegan is. Mocht jouw supermarkt dat niet hebben, check dan even via Barnivore of via dit overzicht, welke wijn vegan is.
Check ook even je bouillon blokjes; niet alle groentebouillons zijn vegan. Ik gebruik altijd die van Zonnatura, minder meuk én vegan. Check check check.

Wat heb je nodig voor 2 (heul hongerige) tot 3 personen:
- ±200 gram seitan, giet het vocht af
- 1 grote ui, grof gesneden
- 4 teentjes knoflook, klein gesneden
- 1 groot blikje tomaten puree (140 gr)
- 300 ml bouillon
- 250 rode wijn (de rest slurp je natuurlijk zelf op)
- 2 TL gedroogde tijm
- 3 laurierblaadjes
- 2 of 3 kruidnageltjes (kan ook zonder, maar het is wel lekker)
- 3-4 wortels (of meer! Vind ik zelf altijd wel lekker), in halve maantjes van ongeveer 1 cm dik

- ±400 - 500 gr kriel aardappels
* Wil je de aardappels in de pan mee laten koken, halveer ze dan en gooi ze in de pan, zo'n 5 à 7 minuten nadat je het bouillonmengsel in de pan doet.
* Wil je aardappeltjes uit de oven, verwarm die dan op 180/200 graden, en snijd de aardappels in de lengte, en dan nog eens in de lengte (nu heb je 4 'wedges'). Gooi hier wat olie, peper en zout over en hussel goed. Zorg dat ze niet te dicht op elkaar liggen op de bakplaat en hussel ze na zo'n 15-20 minuten door elkaar. Ze zullen ongeveer klaar zijn wanneer de coq au vin dat ook is, maar houd ze goed in de gaten en proef af en toe.

Mocht je liever geen aardappels eten kun je ook gaan voor lekker knapperig brood.

Eventueel
- 1-2 tomaten in stukjes is ook lekker er doorheen
- Voeg wat cayenne peper toe voor wat meer pit
- Ik denk dat het ook erg lekker is met zoete aardappel ipv wortel!

Bereiding
Kook water voor de bouillon. Bak/fruit in een grote pan de ui, knoflook en wortel.
Maak intussen een mengsel van de bouillon (je kunt gewoon een bouillonblokje voor 500ml gebruiken), de rode wijn en de tomatenpuree.
Als de ui wat doorzichtig begint te worden voeg je het bouillonmengsel, de seitan, tijm, laurier en kruidnagel toe (en de aardappels als je die mee wilt koken, wil je ze uit de oven, doe ze dan nu in de oven). Voeg eventueel wat peper en zout toe. Roer goed door en breng aan de kook. Laat zachtjes koken (kan met en zonder deksel), zo'n 30 minuten. Je kunt ook af en toe even checken of de aardappels en de wortels al gaar zijn.

Mocht het water te veel verdampen giet er dan gewoon nog wat bij.

Tom had zin in gekookte aardappels en ik in aardappels uit de oven. Dus we deden beide. Dat kan natuurlijk ook. Dit was lunch van de volgende dag (er kunnen dus echt wel 3 personen goed van eten,  zelfs wel 4 personen, met iets meer aardappels).

Mmm de seitan neemt zo goed de smaken op, net als de wortel en de aardappel. Ik vind het echt een van de lekkerste herfst gerechten!

Oja, ook nog wel leuk om te weten; vorig jaar hield ik samen met Tom en Marieke een 4 oktober Eet geen dierendag-etentje. Toen maakte ik onder andere dit. Er zaten veel omnivoren bij en iedereen vond het heerlijk!