Zooooo dat duurde even, deze blog. Ik was zo moe van m'n feestje, en toen ook nog eens een nachtdienst en de dag daarna werken.. ik heb de tweede helft van de week eigenlijk alleen maar op de bank gelegen en series gekeken. Maar nu ben ik er weer! Ouder en wijzer dan ooit te voren.
Ik kreeg ontbijt op bed! Maar dan op de bank. Serieus, beste ontbijt evar: een smoothiebowl (mango, aardbei, avocado) en zelfgemaakte cruesli, verse jus én professor Grunschnabel ijs. ZO LEKKER.
Oja en zie je dat mooie kleine houten bakje?
Oja, en Tom neemt me begin april ook nog een paar daagjes mee naar Antwerpen! Zo leeeeuuukk!! Ik ben daar ooit als kind geweest maar weet alleen nog dat Pippi langkous een lolly aan m'n vader gaf.
Twee dagen later kwam mijn vader op bezoek en bracht ook een cadeau mee: een schedel van een eland. 'Je was toch veganiiiiist?' zul je misschien denken. Ja klopt. Ik vind het ook wel lastig, dat zei ik m'n vader ook. Hij had 'm al in de zomer gekocht van een stel die de schedel in een bos in Noorwegen (of was het Zweden?) had gevonden. Niet geschoten dus. Waarschijnlijk. Tom zei nog "als ze 'm geschoten hadden hadden ze waarschijnlijk alles wel mee genomen toch?" En daar kan ik me wel in vinden ("of is dat heel naïef?" denk ik dan ook gelijk weer stiekem).
Naast het 'natuurlijke dood/jacht' dilemma is het natuurlijk ook het 'is het niet heel erg respectloos om de schedel van een dood dier zo ten toon te stellen?'.. En of ik het daar mee eens ben weet ik niet.. Ik heb al erg lang een fascinatie met dode dieren, opgezette dieren, schedel, dieren op sterk water.. ik zou nooit een afgeschoten dier in huis willen, maar als het een aan ouderdom gestorven dier is heb ik er veel minder moeite mee. Ik heb bijvoorbeeld ook wat vogelschedeltjes en een rattenkopje in mijn bezit. Deze heb ik ooit zelf in het bos gevonden. En met die schedeltjes heb ik helemaal geen moeite. Misschien ook omdat ik ze al een aantal jaar heb. Misschien komt de moeite bij deze schedel omdat ik 'm niet zelf gevonden heb/niet zeker weet of 'ie aan een natuurlijke dood gestorven is (maar aan de andere kant; bij die ratten en vogelschedels weet ik dat toch ook niet 100%?) , of misschien omdat 'ie zo groot is? Of misschien omdat ik nu veganist ben en eerst niet?
Als ik eerlijk ben ben ik ook wel erg bang voor de meningen van andere veganisten, en de vegan police (;-)). En ik zal nog eens eerlijk zijn; ondanks dat ik het ook wel lastig vind, ik vind de schedel prachtig, en hoewel ik het ook prachtig vind als een overleden dier/mens weer terugkeert naar de aarde, vind ik dit ook wel een mooi eerbetoon. (Oke en nog 1 keer eerlijk; ik heb misschien ook wel stiekem in m'n hoofd een beetje tegen de overleden eland gepraat) (maar ja ik ben ook zo'n weirdo die vroeger bang was dat als ik 1 knuffel te veel aandacht gaf de andere knuffels jaloers werden).
Oke, een beetje een serieus einde aan een eigenlijk hele vrolijke blog. Maar dat moet ook kunnen.
Ik ga maar eens de oreo verpakking die ik net leeg gegeten heb weggooien. YOLO!
ps. Geen live privé aflevering van Sherlock dus, maar wel een hele fijne dag.