Even

Soms vind ik dingen eng. Vaak ben ik bang voor dingen. Altijd vind ik wel iets om bang voor te zijn. Het is zo vermoeiend. Jezelf in de weg staan. Alsof je tegen een spiegel aan staat te duwen. Je komt maar niet vooruit, je staat jezelf in de weg. Je blijft maar stil staan en kracht leveren. Duwen terwijl het geen zin heeft.

Ik wacht nog steeds op het moment dat ik me ineens besef dat ik me alleen maar om hoef te draaien. Weg van die spiegel. En dan gáán. Of ja, het besef is er wel, maar soms weet je waar iets is maar kan je er nog niet bij. En weet je niet hoe dan wel. Weet je nu nog niet hoe dan wel.

Maar ik kom er wel. We komen er allemaal wel.

Zo dat moest ik even kwijt. JOE!