maandag, maart 23

Verjaardag!

Zooooo dat duurde even, deze blog. Ik was zo moe van m'n feestje, en toen ook nog eens een nachtdienst en de dag daarna werken.. ik heb de tweede helft van de week eigenlijk alleen maar op de bank gelegen en series gekeken. Maar nu ben ik er weer! Ouder en wijzer dan ooit te voren.


 Mijn verjaardag begon al een beetje toen Tom de slingers op ging hangen! Helaas voor Tom zaten de slingers nogal in de knoop en duurde het even voor ze uit de knoop waren (+ er was hulp nodig van een schaar). Natuurlijk hangen de vlaggetjes nu nog steeds want lui.


 Volgens mij ben ik vorig jaar begonnen met de traditie van een birthdayselfie. Zo kan ik ieder jaar bijhouden hoeveel jaarringen er op mijn gezicht bij zijn verschenen. Die 4 vingers zijn dus trouwens omdat ik 24 ben geworden. Niet omdat ik vet swag ben. (Zie je ook de leuke posters?! Zo blij mee! Ze zaten in Flow, hartjes hartjes)

Ik kreeg ontbijt op bed! Maar dan op de bank. Serieus, beste ontbijt evar: een smoothiebowl (mango, aardbei, avocado) en zelfgemaakte cruesli, verse jus én professor Grunschnabel ijs. ZO LEKKER.
Oja en zie je dat mooie kleine houten bakje?

 

In dat bakje, wat al een cadeautje op zich is want ik vind het zooo mooi, zat dus deze prachtige ring! Helaas is 'ie iets te groot, dus ik hoop dat ik 'm kan laten verkleinen, maar alsnog super super mooi. Hij doet me een beetje aan een waarzegster denken.


Overdag hebben we gewoon gechillt, en de woonkamer klaargemaakt voor het feestje 's avonds. Wat ook super gezellig was! Ik had veel te veel mensen uitgenodigd voor ons kleine huisje, maar dat maakte niet heel veel uit. Ik kreeg onder andere een bootje in een fles, 2 etentjes, mooie blikken, een mini schaak-setje, een yogi-tea pakket, boekenbonnen, mega veel lekkere wijn, thee, showerjelly van Lush, raw lippenspul.. allemaal super leuke dingen dus!
Oja, en Tom neemt me begin april ook nog een paar daagjes mee naar Antwerpen! Zo leeeeuuukk!! Ik ben daar ooit als kind geweest maar weet alleen nog dat Pippi langkous een lolly aan m'n vader gaf.

Twee dagen later kwam mijn vader op bezoek en bracht ook een cadeau mee: een schedel van een eland. 'Je was toch veganiiiiist?' zul je misschien denken. Ja klopt. Ik vind het ook wel lastig, dat zei ik m'n vader ook. Hij had 'm al in de zomer gekocht van een stel die de schedel in een bos in Noorwegen (of was het Zweden?) had gevonden. Niet geschoten dus. Waarschijnlijk. Tom zei nog "als ze 'm geschoten hadden hadden ze waarschijnlijk alles wel mee genomen toch?" En daar kan ik me wel in vinden ("of is dat heel naïef?" denk ik dan ook gelijk weer stiekem).


Naast het 'natuurlijke dood/jacht' dilemma is het natuurlijk ook het 'is het niet heel erg respectloos om de schedel van een dood dier zo ten toon te stellen?'.. En of ik het daar mee eens ben weet ik niet.. Ik heb al erg lang een fascinatie met dode dieren, opgezette dieren, schedel, dieren op sterk water.. ik zou nooit een afgeschoten dier in huis willen, maar als het een aan ouderdom gestorven dier is heb ik er veel minder moeite mee. Ik heb bijvoorbeeld ook wat vogelschedeltjes en een rattenkopje in mijn bezit. Deze heb ik ooit zelf in het bos gevonden. En met die schedeltjes heb ik helemaal geen moeite. Misschien ook omdat ik ze al een aantal jaar heb. Misschien komt de moeite bij deze schedel omdat ik 'm niet zelf gevonden heb/niet zeker weet of 'ie aan een natuurlijke dood gestorven is (maar aan de andere kant; bij die ratten en vogelschedels weet ik dat toch ook niet 100%?) , of misschien omdat 'ie zo groot is? Of misschien omdat ik nu veganist ben en eerst niet? 

Als ik eerlijk ben ben ik ook wel erg bang voor de meningen van andere veganisten, en de vegan police (;-)).  En ik zal nog eens eerlijk zijn; ondanks dat ik het ook wel lastig vind, ik vind de schedel prachtig, en hoewel ik het ook prachtig vind als een overleden dier/mens weer terugkeert naar de aarde, vind ik dit ook wel een mooi eerbetoon. (Oke en nog 1 keer eerlijk; ik heb misschien ook wel stiekem in m'n hoofd een beetje tegen de overleden eland gepraat) (maar ja ik ben ook zo'n weirdo die vroeger bang was dat als ik 1 knuffel te veel aandacht gaf de andere knuffels jaloers werden).

Oke, een beetje een serieus einde aan een eigenlijk hele vrolijke blog. Maar dat moet ook kunnen. 
Ik ga maar eens de oreo verpakking die ik net leeg gegeten heb weggooien. YOLO!

ps. Geen live privé aflevering van Sherlock dus, maar wel een hele fijne dag.

3 opmerkingen:

  1. Zo'n schedel is wel een bijzonder cadeau, niet het eerste wat in mij opkomt als ik een verjaardagslijstje maakt. Maar wel erg gaaf! En tja, de vegan police....volgens mij ben je wat hen betreft nooit 100% helemaal vegan dus ik zou zeggen: lekker laten kletsen :')

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Niet eens een live privé-aflevering van Sherlock?! Damn, sucks to be you ;)

    Klinkt als een goede verjaardag en leuke cadeautjes! Inclusief schedel. Ik vind het niet respectloos, behalve als zijn/haar familie hem/haar ceremonieel heeft begraven en iemand de schedel weer heeft opgegraven, maar goed, ik denk dat we met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid mogen aannemen dat het niet zo is gegaan :P Verder zie ik ook niet echt een probleem. Ik hoop vooral dat de rest van het dier ook nuttig is gebruikt. Bij een natuurlijke dood, hoop ik dat de schedel pas is gevonden toen de natuur zich tegoed heeft gedaan aan het organische materiaal en als de eland is gestorven omdat er op hem/haar is gejaagd, hoop ik dat alles van de eland is gebruikt, waardoor het geen verspilling is geweest. Dat jij nu blij mag zijn met zijn/haar schedel is daar onderdeel van. De enige manier waarop ik me bezwaard zou voelen is als het dier is doodgeschoten, puur voor die schedel en de rest in een container terecht is gekomen of zo, maar die kans lijkt me nogal klein. Maar goed, ik sta er wel íets anders in dan een veganist :P

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik dacht inderdaad dat je vier vingers een of andere secret sign was waar ik nog nooit van gehoord had ;-). Ik snap je dilemma met het schedel ook wel!

    BeantwoordenVerwijderen